بعد از تمام صبح های سخت و شب های سخت تر و کابوس های شبانه.... امروز بعد از مدتها خواستم پیرسینگم و عوض کنم. در جعبه پیرسینگ هام و باز کردم یه پیرسینگ آبی دیدم که ازش پر آویزون بود. پیرسینگ و برداشتم بوسیدمش، گزاشتمش تو جعبه و در جعبه رو بستم. تمام حس های خوب که خیلی وقت بود ازش خبری نبود بهم هجوم آورد. تو تمام این مدت وقتی پیش نیومد که انقدر حس های خوب بدون دخل و تصرف و هیچ حس دیگه ای به سراغم بیاد. حس خوب لحظه ای که برای اولین بار دیدمش. دیدمت. حس خوب داشتنش. حس خوب روزای خوب. حس خوب لحظات خوب. وجود اما، اگر می داشت
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
از همون اول اولش
احتمالا حق انتخاب کلمه احمقانه ای بود. من اینجا به دنیا اومده بودم، اینجا جایی بود که از همه ی جاهای دیگه دنیا خیلی بیشتر نمی تونستی چیزهایی...
-
اصلن بدم نمیاد این وسط یه گریزی بزنم به یه اتفاق دور، خیلی وقت پیش از این من به طرز نمی دونم چیی... دنبال دردسر می گشتم یعنی یه جورایی دوس...
-
وقتی آهسته به اطرافم. وقتی آهسته تر به انتظارم. در ابتدا و انتهای پشت بام ایستاده بودم. به آسمانم. به کوچه. به شبها. صبح هم که نشود ما به ...
-
برای آنان که زجر می کشند و برای آنانی که زجر می کشند هیچ زخمی عمیق تر از فرو رفتن در حفره های پایانی نیست هیچ زخمی عمیق تر از زخمهایی که ا...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر