تا آخر دنیا تمام صبح ها وحشتناک خواهد بود. تا اخر دنیا هر صبح گریه خواهم کرد. تا آخر دنیا صبح ها مرا به وحشت خواهد انداخت. تا آخر دنیا تمام اتفاقات بد صبح ها مرور خواهد شد. تا آخر دنیا صبح ها بدنم مور مور خواهد شد. تا آخر دنیا صبح ها از نفس کشیدنم پشیمان خواهد بود. تا آخر دنیا صبح که شود به یاد خواهم آورد. تا آخر دنیا صبح ها هیچ رنگی را نخواهم ساخت. تا آخر دنیا صبح ها می خواهم ابری باشد. تا اخر دنیا صبح ها می خواهم صبح نشود. تا آخر دنیا صبح ها به آخر می رسد.
۱۳۹۴ مرداد ۳۱, شنبه
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
از همون اول اولش
احتمالا حق انتخاب کلمه احمقانه ای بود. من اینجا به دنیا اومده بودم، اینجا جایی بود که از همه ی جاهای دیگه دنیا خیلی بیشتر نمی تونستی چیزهایی...
-
برای آنان که زجر می کشند و برای آنانی که زجر می کشند هیچ زخمی عمیق تر از فرو رفتن در حفره های پایانی نیست هیچ زخمی عمیق تر از زخمهایی که ا...
-
احتمالا حق انتخاب کلمه احمقانه ای بود. من اینجا به دنیا اومده بودم، اینجا جایی بود که از همه ی جاهای دیگه دنیا خیلی بیشتر نمی تونستی چیزهایی...
-
همه جای زمین پر از داس های بی دسته بود، پر از هلال های ماهی که فرو ریخته بودند، هلال های ماه به وقت خسوف که به رنگ سرخ در آمده بودند. ارتف...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر