پای راستم رو میارم جلو حالا پای چپم رو دور ساق پای راستم می چرخونم و تمام بدنم رو یه دور روی پای راست می چرخونم، گفتُمش آهای ماه پیشانو، گفت جون جونم، آخ جون جونم. دستام رو با فاصله از بدنم می کشم و به جلو میارم حالا دست چپم به سمت راست بدنم حلقه می شه و دست راستم به سمت چپ بدنم، گفتُمش برات خونه می سازُم از خشت و گل، گفت اگه دوستُم داری جام بده تو خونه ی دل. یه دور دیگه دور خودم می چرخم حال باز یه دور دیگه، دستام و می برم لای موهام و بر می گردونم دو طرف صورتم، بدنم نیمه خم شده روی پاهام و دستام دارن دور صورتم می چرخن و سرم اینور و اونور می ره، گفتُمش بیا ماه پیشانو پیمون ببندیم جون جونُم، گفت باشه ولی قول بده که دائم بخندی. بدنم رو به سمت عقب خم می کنم انقدر که موهام زمین رو لمس می کنن، حال شروع می کنم به چرخیدن، دستام تو راستای بدنم یکیشون به سمت پاهام رفتن و یکیشون به سمت سرم و من دور خودم می پیچم، گفتمُش دروغ می گی ماه پیشانو تو مستی، گفت که باور کن با تو می مونُم تا تو هستی.
۱۳۹۰ دی ۱۸, یکشنبه
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
از همون اول اولش
احتمالا حق انتخاب کلمه احمقانه ای بود. من اینجا به دنیا اومده بودم، اینجا جایی بود که از همه ی جاهای دیگه دنیا خیلی بیشتر نمی تونستی چیزهایی...
-
اصلن بدم نمیاد این وسط یه گریزی بزنم به یه اتفاق دور، خیلی وقت پیش از این من به طرز نمی دونم چیی... دنبال دردسر می گشتم یعنی یه جورایی دوس...
-
وقتی آهسته به اطرافم. وقتی آهسته تر به انتظارم. در ابتدا و انتهای پشت بام ایستاده بودم. به آسمانم. به کوچه. به شبها. صبح هم که نشود ما به ...
-
برای آنان که زجر می کشند و برای آنانی که زجر می کشند هیچ زخمی عمیق تر از فرو رفتن در حفره های پایانی نیست هیچ زخمی عمیق تر از زخمهایی که ا...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر