هوا هنوز گرم بود وقتی به همسایه زیر شیروونیم گفتم که یک دوست دختر دارم و یک دوست پسر، یکسال بعد محقق شد. تمام همسایه ها ی زیر شیروونیم مسافراند. صدای این آمبولانس لعنتی ذهنم رو دوباره برگردوند سر جاش. باید می موندم و با تمام اسباب بازی هایی که کف اتاق زیر شیروونی ریخته بودی بازی می کردم. ماشین ها، آدمک ها و توپ و شمشیر و عروسک ها رو، همه رو پخش کرده بودی کف زمین روی فرش. یکروز که از نردبون اومدم بالا، دیدم همه رو جمع کردی و ریختی تو اون کیسه بزرگه و با خودت بردیشون ایتالیلا یا آلمان. صدای این همسایه شیروونی روبرو خیلی بلند لعنتی. الان پشت فرمونم، دارم میرم دو سه تا کار مهم انجام بدم، مردک دیوانه. شبا توو اتوبان ساعت دو و سی دقیقه با همون موزیکی که یکماهه داره تکرار میشه. همش تو این فکرم که احتمالن تو فرودگاه ازت کلی اضافه بار می گیرن بخاطر این کیسه هه.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر